26 Temmuz 2007 Perşembe

Tuşlar, Düğmeler Tarih Oluyor

Düğmeler, elektroniz cihazlara komut girişi amacıyla son derece yaygın kullanılan araçlar. Ancak teknolojinin gelişmesi ve klasik düğmelerin erişilebilirlik kısıtlamaları nedeniyle elektronik sektöründeki firmalar yavaş yavaş klasik basma düğme ve hatta joystick teknolojilerini yeni seçeneklerle değiştirmeyi hedefliyor.

Esasında dikkat edersek çevremizde pek çok alanda düğmelerin azaldığını görebiliriz. Türkiye'de de uzun zamandır kullanılan "bankamatik" ATM cihazlarında şifre girme hariç her işlemi ekran üzerinden yapabiliyoruz. Hiç düğmesi olmayan ATM cihazları da yaygın olarak kullanılmakta.

Bir diğer örneği ülkemizde henüz çok adı duyulmayan Apple firmasının iPhone adlı cep telefonu ürününde görüyoruz. Bu cihaz, "TouchScreen" adı verilen ve Türkçe'ye "dokunmatik ekran" olarak çevrilen bir ekran kullanarak tuşları tarihe gömüyor.

Bu yazının düğmelerin genel kullanımı ile ilgili olduğundan örnekleri resimleriyle beraber ayrı bir yazıda yayınlayacağım.

Düğmeler ile ilgili en büyük sorunlardan biri, her komut girdisi için bir düğme gereksinimi. Örneğin faremiz üzerindeki bir düğmeye tek iş atayabiliyoruz. Düğmelere zaman zaman farklı işlemler atasak da rahat kullanım için her düğmenin genellikle bir işlevi tercih ediliyor. Mesela klavyenizdeki tuşlar; isterseniz F klavye veya Q klavye kullanmak mümkün ama aynı anda ikisi olmaz. Klavyenizdeki karakterlerden farklı bir klavye seçerseniz tuşların üzerindeki yazılar anlamsız kalıyor.

Düğmelerin bir diğer dezavantajı yer kaplamaları. Örneğin düğmeli bir cep telefonunda neredeyse ekran kadar bir alan tuşlar için ayrılmak zorunda. Böylece cihazlar büyüyor. Ama dokunmatik ekranlarda hem girdi hem çıktı aynı alanda olduğundan alan azalıyor.

Bir diğer durum da komuta erişim için geçen sürenin dokunmatik sistemlerde az olması. Baktığınız yere dokunarak tepki ve etki süresini azaltmış oluyorsunuz.

Bozulma düğmeler için kaçınılmaz bir durum. Öyle ki düğmeler üretildikleri anda kaç kere basılabilecekleri belli olarak çıkıyor. Başımıza en sık gelen TV kumandalarının tuşlarının bozulması. Genellikle tek tuş bozulması dahi kumandanın kullanılırlığında büyük sıkıntı yaratıyor ve yenisi ile değiştirmek zorunlu oluyor.

Basınca duyarlı olmadıkları sürece, ki genel durum bu, düğmeler sadece tek komut göndermek için kullanılabiliyor. Ama dokunmatik sistemlerde basınç çeşitli işlevler için atanabiliyor.

Tabi dokunmatik sistemlerin dezavantajı yok değil. Bölgesel hassasiyet önemli problemlerden biri. Pek çok handheld olarak adlandırılan cihazda dokunulmak istenen alan küçük olduğunda yanlış komut girişi olabiliyor. Bunun önün geçmek için bu tür aletler kaleme benzer işaretleyiciler ile birlikte geliyor. Tabi bu taşınabilir cihazlar için kullanılırlığa darbe vuruyor. Kalemi çıkartıp takmak dahi kimilerine işkence olabilir.

Düğmeler dokunma hissine daha iyi ve 3 boyutlu yanıt veriyor. Ekranlar ise düz olduklarından bu hissi bulmak mümkün değil.

Düğmeli sistemler veri beklerken düşük enerji tüketimi ile çalışabiliyor ancak dokunmatik sistemlerde güç tüketimi fazla oluyor.


Tabi bir ihtimal daha var ki o da komut girişinin yakın zamanda ne dokunma ne basma gerektirmeme ihtimali. Örneğin Nintendo Wii kumandası hareketleri algılayarak pek çok işlevi gerçekleştirebiliyor.
Ses ile komut pek çok cihazda kullanılıyor. Hatta zihin gücüyle, özellikle felçli insanların komut girmesini sağlamak üzerine araştırmalar yapılmakta.

Ancak şimdilik elimizde kullanılabilir halde bulunan ve diğerlerine göre daha az kusurlu bir seçenek sunan dokunmatik sistemlerin daha da yaygınlaşacağı kesin.

Dokunmatik ürünler ile ilgili yazıyı okumak için tıklayın.

Hiç yorum yok: